Blog, Strona 14

Treść: Czym jest alergia na pszenicę? Co to jest alergia na pszenicę? Jakie są objawy alergii n...

Treść: Czym jest refluks u dzieci? Jak często występuje refluks u dzieci? Jakie są objawy reflu...

Treść: Co to jest wzdęty brzuch? Dlaczego mam wzdęty brzuch? Jak powszechne są wzdęcia? Co pow...

Treść: Czym jest zatrucie pokarmowe? Kto dostaje zatrucia pokarmowego? Kto może zachorować na z...

Treść: Czym jest przewlekła biegunka? Czy to normalne mieć biegunkę przez cały dzień każdego dni...

Treść: Czym są zaparcia? Jak dochodzi do zaparć? Co powoduje zaparcia? Jakie są objawy zaparć?...

Treść:

• Co to jest zapalenie jelita grubego?
• Jakie są objawy zapalenia jelita grubego?
• Jak dana osoba zapada na zapalenie jelita grubego?
• Jakie są możliwe powikłania zapalenia jelita grubego?
• Jak diagnozuje się zapalenie jelita grubego?
• Jak leczy się zapalenie jelita grubego?
• Czy zapalenie jelita grubego ustępuje?
• Jaki rodzaj diety jest pomocny w przypadku zapalenia jelita grubego?
• Podsumowanie

Zapalenie jelita grubego oznacza stan zapalny w jelicie grubym, w którym strawiony pokarm zamienia się w kał. Zapalenie jelita grubego może powodować, że stolce są bardziej naglące, bolesne, cieknące lub krwawe. Tymczasowe zapalenie jelita grubego może być spowodowane infekcją. U niektórych osób występuje przewlekłe zapalenie jelita grubego.

Co to jest zapalenie jelita grubego?

Zapalenie jelita grubego to stan zapalny okrężnicy, która jest główną częścią jelita grubego. Okrężnica jest ostatnim odcinkiem drogi, jaką pokarm pokonuje przez układ trawienny. Zapalenie jelita grubego może wpływać na sposób, w jaki ta droga się kończy i powodować ból, biegunkę, a czasem krew w stolcu. Stan zapalny to reakcja organizmu na infekcję lub uraz. Powoduje obrzęk i tkliwość tkanek.

Czy zapalenie jelita grubego jest poważną chorobą?

Istnieją różne rodzaje zapalenia jelita grubego o różnych przyczynach. Niektóre są krótkotrwałe i łatwe do wyleczenia, na przykład w przypadku infekcji bakteryjnej spowodowanej zatruciem pokarmowym. Inne rodzaje - zwane nieswoistym zapaleniem jelit - są bardziej przewlekłe i trudniejsze do wyleczenia. Zapalenie jelit jest poważniejsze, gdy nie ustępuje. Ciężki przypadek może z czasem poważnie uszkodzić okrężnicę. Wpływa również na jakość życia.

Jakie są objawy zapalenia jelita grubego?

Do najczęstszych objawów należą

• Ból brzucha.
• Wzdęcia brzucha.
• Nagła biegunka.
• Śluz lub krew w stolcu.
• Utrata apetytu.
• Utrata masy ciała.

Ostre przypadki mogą powodować

• Nudności i wymioty.
• Gorączkę.

Przewlekłe przypadki mogą powodować:

• Zmęczenie.
• Niedokrwistość.
• Odwodnienie.
• Zaburzenia wchłaniania i niedożywienie.

Jak dochodzi do zapalenia jelita grubego?

Różne rodzaje zapalenia jelita grubego mają różne przyczyny:

• Zakaźne zapalenie jelita grubego jest spowodowane infekcją wirusową, pasożytniczą lub bakteryjną. Najczęstsze przyczyny to salmonella i E. coli. Większość ludzi zaraża się nimi poprzez spożycie skażonej żywności lub wody. Zwykle jest ono tymczasowe, ale niektóre osoby mogą potrzebować antybiotyków do leczenia niektórych infekcji.
• Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Ten rodzaj zapalenia jelita grubego jest zwykle wywoływany przez specyficzną bakterię znaną jako C. diff (clostridioides difficile). Jak na ironię, ludzie często chorują na rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego po zażyciu antybiotyków. Bakteria C. diff już normalnie żyje w jelitach, ale niektóre antybiotyki niszczą inne bakterie, które pomagają utrzymać ją w ryzach, powodując przerost C. diff.
• Alergiczne zapalenie jelita grubego. Alergiczne zapalenie jelita grubego dotyka dzieci karmione piersią. Jest ono spowodowane nietolerancją pokarmową, często mleka mlecznego (nietolerancja laktozy) lub mleka sojowego (alergia na soję). Białka spożywane przez osoby karmiące piersią są przekazywane dzieciom wraz z mlekiem matki.
• Niedokrwienne zapalenie jelita grubego jest efektem ubocznym zespołu niedokrwienia jelit, który występuje, gdy jelita nie są wystarczająco wypełnione. Niedokrwienie jest zwykle spowodowane zablokowaniem naczyń krwionośnych, takim jak skrzep krwi, tętniak lub miażdżyca (nagromadzenie płytki nazębnej).
• Choroby zapalne jelit (IBD ) to grupa chorób, które powodują przewlekły stan zapalny w okrężnicy. Należą do nich wrzodziejące zapalenie jelita grubego, mikroskopowe zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna. Choroby te nie mają bezpośredniej przyczyny. Lekarze uważają, że są one rodzajem choroby autoimmunologicznej, co oznacza, że powodują nieprawidłowe działanie układu odpornościowego i atakują jego własne tkanki. Choroby autoimmunologiczne wydają się być częściowo genetyczne i wywoływane przez czynniki środowiskowe.
• Popromienne zapalenie jelita grubegojest efektem ubocznym radioterapii, która jest stosowana w leczeniu niektórych nowotworów. Zwykle jest ono tymczasowe, ale u niektórych osób rozwijają się długotrwałe objawy.
• Zróżnicowane zapalenie jelita grubego to efekt uboczny, który może wystąpić u osób po kolostomii. Występuje w części okrężnicy, która nie jest już używana. Lekarze uważają, że przekierowanie kału z dala od tej części jelita może pozbawić ją pewnych składników odżywczych, których tkanki potrzebują, aby zachować zdrowie. Powoduje objawy tylko u niewielkiej liczby osób.

Jakie są możliwe powikłania zapalenia jelita grubego?

Powikłania zwykle pojawiają się w przypadku ciężkiego, długotrwałego, przewlekłego zapalenia jelita grubego. Mogą one obejmować:

• Perforację. Przewlekły stan zapalny osłabia ściany okrężnicy, zwiększając prawdopodobieństwo ich pęknięcia. Wrzód w okrężnicy może przebić się na wylot. Może to spowodować, że bakterie z okrężnicy zainfekują jamę brzuszną (zapalenie otrzewnej) i prawdopodobnie krwioobieg (posocznica), co będzie szczególnie niebezpieczne. Posocznica może prowadzić do sepsy.
• Toksyczne rozszerzenie okrężnicy. Poważny stan zapalny może spowodować rozszerzenie ścian okrężnicy i zakłócić naturalne skurcze mięśni (perystaltykę). Może to spowodować uwięzienie pokarmu i gazów w okrężnicy (niedrożność okrężnicy). Niedrożność prowadzi do bolesnego wzdęcia brzucha i zwiększonego ryzyka pęknięcia.
• Zwiększone ryzyko raka okrężnicy. Długotrwały stan zapalny wiąże się ze zmianami komórkowymi w ścianie okrężnicy, które czasami mogą prowadzić do zmian nowotworowych. Ryzyko to gwałtownie wzrasta po pierwszej dekadzie przewlekłego zapalenia jelita grubego.
• Zwiększone ryzyko innych chorób zapalnych. Osoby z nieswoistym zapaleniem jelit są bardziej narażone na inne choroby zapalne w innych częściach ciała. Przykłady obejmują chorobę zwyrodnieniową stawów (zapalenie stawów) i pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych (zapalenie wątroby i dróg żółciowych). Najwyraźniej niekontrolowany stan zapalny w jednym obszarze może wywołać podobny proces w innym miejscu.

Jak diagnozuje się zapalenie jelita grubego?

Lekarz rozpocznie od pytania o objawy, kiedy się pojawiły oraz co jadłeś i piłeś w tym czasie. Zapyta o przyjmowane leki i wszelkie schorzenia, na które pacjent był leczony w ostatnim czasie. Zbada Cię fizycznie, a następnie przejdzie do testów medycznych. Będą one prawdopodobnie obejmować badania krwi, badania kału i skany obrazowe w celu zbadania jelita grubego.

W szczególności badania endoskopowe, które pokazują wnętrze jelita grubego za pomocą podświetlanego teleskopu, mogą być pomocne w zdiagnozowaniu rodzaju zapalenia jelita grubego. Badania endoskopowe, w tym kolonoskopia i elastyczna sigmoidoskopia, umożliwiają pracownikom służby zdrowia pobranie próbek tkanki z wnętrza okrężnicy (biopsja). Badając próbki tkanek w laboratorium, pracownicy służby zdrowia mogą uzyskać ważne informacje.

Jak leczy się zapalenie jelita grubego?

Leczenie zapalenia jelita grubego zależy od jego rodzaju i przyczyny. Może ono obejmować

• Leki.
• Dietę. Jeśli masz tymczasowe, ostre zapalenie jelita grubego, możesz skorzystać z diety o niskiej zawartości błonnika, lekkostrawnej. Jeśli cierpisz na przewlekłe zapalenie jelita grubego, możesz potrzebować zindywidualizowanego planu żywieniowego. Konieczne może być unikanie pokarmów wywołujących zaostrzenia zapalenia jelita grubego i włączenie innych pokarmów lub suplementów w celu zapewnienia odpowiedniego odżywiania.
• Operacja. Osoby z niektórymi rodzajami zapalenia jelita grubego, w tym martwiczym zapaleniem jelit, niedokrwiennym zapaleniem jelita grubego i IBD, mogą wymagać operacji w celu leczenia powikłań. Operacja nie zawsze leczy te schorzenia, ale może być konieczna do zatrzymania krwawienia, naprawy perforacji lub usunięcia zatoru.

Czy zapalenie jelita grubego ustępuje?

Ostre zapalenie jelita grubego spowodowane tymczasową infekcją, nietolerancją pokarmową lub ekspozycją na promieniowanie zwykle ustępuje samoistnie. Niektóre rodzaje infekcji mogą wymagać leczenia, aby zniknęły, zwłaszcza infekcje spowodowane przez pasożyty. Większość infekcji ustępuje w ciągu około tygodnia, podczas gdy popromienne zapalenie jelita grubego trwa kilka miesięcy. Alergiczne zapalenie jelita grubego ustępuje, gdy substancja, na którą dziecko było uczulone, zostanie usunięta z jego organizmu.

Zapalenie jelita grubego, które jest ostrą reakcją na przewlekłą chorobę, wymaga leczenia, aby ustąpiło. Niedokrwienne zapalenie jelita grubego wynikające z zespołu niedokrwienia jelit nie ustąpi, dopóki nie zostanie przywrócony przepływ krwi do okrężnicy. Zróżnicowane zapalenie jelita grubego u osób z kolostomią nie ustąpi, dopóki kolostomia nie zostanie zniesiona i nie zostanie przywrócone pełne wykorzystanie okrężnicy (operacja zespolenia). Dla niektórych osób rozwiązania te nie są możliwe.

Przewlekłe zapalenie jelita grubego, które jest spowodowane chorobą zapalną jelit, jest chorobą trwającą całe życie. Nie ustępuje na zawsze, ale może ustąpić na jakiś czas. Nazywa się to remisją. Leczenie IBD ma na celu złagodzenie objawów i sprawienie, by remisja trwała jak najdłużej. Dotyczy to nawet sytuacji, gdy zapalenie jelita grubego jest spowodowane inną chorobą, której nie można wyleczyć. W niektórych przypadkach można je usunąć chirurgicznie.

Jaki rodzaj diety jest pomocny w przypadku zapalenia jelita grubego?

Lekarz może zasugerować jedną lub więcej z poniższych diet w zależności od rodzaju zapalenia jelita grubego:

• Dieta niskowęglowodanowa. Dieta niskowęglowodanowa jest łatwa do strawienia, gdy objawy są ostre lub ciężkie. Ogranicza błonnik i tłuszcz oraz kładzie nacisk na miękkie, dobrze ugotowane potrawy. W przypadku tymczasowej infekcji lub popromiennego zapalenia jelita grubego lekarz może zalecić dietę niskoresztkową.
• Dieta przeciwzapalna. Aby utrzymać przewlekły stan zapalny na niskim poziomie, lekarz może zalecić unikanie żywności powodującej stany zapalne, zwłaszcza szybkiej i przetworzonej żywności o wysokiej zawartości cukru i tłuszczu. Może on zalecić spożywanie większej ilości zdrowych, nienasyconych tłuszczów łagodzących stany zapalne, takich jak oliwa z oliwek, awokado, orzechy i tłuste ryby. Dieta śródziemnomorska jest naturalnie przeciwzapalna.
• Dieta eliminacyjna. Jeśli cierpisz na nieswoiste zapalenie jelit, Twój lekarz prawdopodobnie zaleci Ci dietę eliminacyjną, aby wyizolować pokarmy, które powodują zaostrzenie objawów. W przypadku diety eliminacyjnej pewne rodzaje żywności są eliminowane, a następnie systematycznie dodawane z powrotem, dzięki czemu można obserwować, jak reagują na nie jelita. Po zakończeniu tymczasowej diety eliminacyjnej można wykorzystać zdobytą wiedzę do opracowania zindywidualizowanej, długoterminowej diety podtrzymującej.

Podsumowanie

Chociaż jego przyczyny pozostają nieznane, przewlekłe zapalenie jelita grubego jest coraz bardziej powszechne w krajach zachodnich. Nie wiemy do końca dlaczego, ale pracownicy służby zdrowia spekulują, że współczesna zachodnia dieta może mieć z tym coś wspólnego. Dieta ta, bogata w zapalną przetworzoną żywność i tłuszcze nasycone, prawdopodobnie przyczynia się do przewlekłego stanu zapalnego o niskim stopniu nasilenia w jelitach. Możesz pomóc chronić swoje jelita, kładąc nacisk na przeciwzapalne pokarmy pełnoziarniste i tłuszcze nienasycone w swojej diecie.

Treść:

• Czym są probiotyki?
• Połączenie umysłu i ciała
• Korzyści probiotyków dla zdrowia fizycznego
• Skutki przyjmowania probiotyków z antybiotykami lub po ich odstawieniu
• Korzyści dla zdrowia psychicznego
• Korzyści dla zdrowia kobiet
• Dodawanie żywności probiotycznej do diety
• Suplementy probiotyczne
• Jaka jest różnica między prebiotykami a probiotykami?

Czy jesteś ciekawy, jakie korzyści dla zdrowia psychicznego i fizycznego przynoszą probiotyki? Poznaj różnicę między probiotykami i prebiotykami oraz dowiedz się, w jaki sposób dobre bakterie mogą prowadzić do poprawy zdrowia mózgu i jelit.

Czym są probiotyki?

Probiotyki to zbiorcze określenie rodzajów pożytecznych żywych mikroorganizmów (lub drobnoustrojów) występujących w produktach takich jak sfermentowana żywność i jogurty. Po spożyciu probiotyki mogą przyczynić się do zwiększenia liczby drobnoustrojów, które naturalnie żyją w jelitach i innych miejscach. Ta społeczność wszystkich drobnoustrojów, takich jak bakterie, grzyby i wirusy, znana jest jako mikrobiom.

Najnowsze badania analizują, w jaki sposób zmiany w mikrobiomie mogą prowadzić do korzyści zdrowotnych. Na przykład zdrowsze mikroorganizmy mogą poprawić trawienie i odpowiedź immunologiczną. To z kolei może zapobiegać chorobom, takim jak choroby przyzębia i zaparcia, a także łagodzić objawy zespołu jelita drażliwego (IBS).

Jednak korzyści zdrowotne probiotyków nie ograniczają się do jelit. Probiotyki mogą również pomóc poprawić zdrowie serca, nastrój, skórę i funkcje poznawcze, a także przeciwdziałać negatywnym skutkom antybiotyków. Probiotyki mogą nawet potencjalnie odgrywać rolę w leczeniu cukrzycy, nowotworów i demencji.

Jeśli jesteś ciekawy probiotyków, ale nie wiesz, jak włączyć je do swoich nawyków żywieniowych, wiedz, że nie musisz wywracać swojej diety do góry nogami, aby zacząć. Proste zmiany mogą znacznie pomóc w osiągnięciu lepszego zdrowia i poprawić samopoczucie.

Połączenie umysłu i ciała

Twój przewód pokarmowy i mózg są ze sobą połączone, więc to, co wpływa na jedno, może wpływać na drugie. Naukowcy czasami nazywają to osią jelitowo-mózgową.

Jednym z przykładów działania tej osi jest przewód pokarmowy wytwarzający substancje chemiczne, które ostatecznie regulują nastrój, w tym serotoninę i dopaminę. Ponadto nerw błędny łączy mózg z układem trawiennym i przesyła sygnały między nimi.

Połączenie to przejawia się w wielu rzeczywistych sytuacjach. Być może zauważyłeś, że gdy jesteś zestresowany, możesz doświadczać problemów trawiennych, takich jak rozstrój żołądka. A może objawy lęku lub depresji nasilają się, gdy masz problemy, takie jak nieswoiste zapalenie jelit lub IBS. Biorąc to wszystko pod uwagę, nie jest zbyt zaskakujące, że dodanie probiotyków do organizmu może prowadzić do zmian zarówno w zdrowiu psychicznym, jak i fizycznym.

Korzyści probiotyków dla zdrowia fizycznego

Chociaż badania wciąż trwają, probiotyki wydają się oferować listę potencjalnych korzyści dla organizmu. Mogą one wspierać zdrowe bakterie jelitowe i pomagać w lepszym wchłanianiu niektórych składników odżywczych. Mogą wspierać układ odpornościowy w walce z chorobami i infekcjami poprzez niszczenie szkodliwych bakterii.

Inne potencjalne korzyści obejmują

• Zdrowie układu trawiennego. Możliwe jest, że probiotyki mogą pomóc w stanach takich jak zespół jelita drażliwego, zaparcia i wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Mogą one jednak mieć niewielki wpływ na schorzenia takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna.
• Leczenie przeciwnowotworowe. Probiotyki mają właściwości przeciwzapalne, które mogą pomóc złagodzić objawy wielu chorób. Badania sugerują, że probiotyki mogą być pomocne w profilaktyce raka, a także w leczeniu przeciwnowotworowym. Niektóre metody leczenia raka, takie jak chemioterapia i radioterapia, powodują zaburzenia żołądkowo-jelitowe, więc dodanie probiotyków do diety może zmniejszyć skutki uboczne, takie jak biegunka.
• Zdrowie serca. Niektóre badania sugerują, że probiotyki mogą pomóc obniżyć poziom cholesterolu i ciśnienie krwi, aby poprawić zdrowie serca. Naukowcy zbadali, czy probiotyki mogą być skuteczne jako suplement diety w chorobach układu krążenia.
• Infekcje układu oddechowego. Rodzaj probiotyku o nazwie Lactobacillus jest badany jako możliwa metoda zapobiegania i leczenia chorób układu oddechowego u dorosłych i dzieci. Może on również pomóc w leczeniu objawów astmy, raka płuc i mukowiscydozy - choć potrzebne są dalsze badania.
• Cukrzyca. Jeśli cierpisz na stan przedcukrzycowy lub cukrzycę typu II, probiotyki mogą pomóc obniżyć poziom cukru we krwi. Obecnie trwają badania mające na celu ustalenie, czy probiotyki mogą być stosowane jako leczenie wspomagające, zwłaszcza jeśli cukrzyca jest słabo kontrolowana lub nie jesteś na insulinoterapii.
• Pielęgnacja skóry. Probiotyki mogą przynosić liczne korzyści dla skóry. Wydaje się, że niektóre gatunki pomagają regulować reakcje zapalne, łagodząc w ten sposób choroby skóry, takie jak trądzik różowaty, trądzik i łuszczyca. Probiotyki mogą pomóc w utrzymaniu nawilżenia skóry, co zmniejsza problemy z suchą skórą. Właściwości przeciwutleniające probiotyków mogą mieć również działanie przeciwzmarszczkowe. Wiele miejscowych produktów probiotycznych, które są obecnie dostępne na rynku, jest bardzo obiecujących. Należy jednak pamiętać, że badania są na wczesnym etapie i nowe badania będą musiały uwzględniać możliwe skutki uboczne.
• Zarządzanie wagą. Niektóre badania sugerują, że probiotyki mogą sprzyjać utracie wagi, zwłaszcza w połączeniu z regularnymi ćwiczeniami. Potrzebne są jednak dalsze badania. Ważne jest również, aby pamiętać, że podczas gdy niektóre rodzaje probiotyków wydają się prowadzić do utraty wagi, inne mogą prowadzić do przyrostu masy ciała. Należy sceptycznie podchodzić do twierdzeń, że probiotyki działają jako „szybki sposób” na utratę wagi. Najlepiej skonsultować się z lekarzem w sprawie najlepszego planu kontroli wagi dla konkretnych potrzeb.

Skutki przyjmowania probiotyków z antybiotykami lub po nich

Chociaż antybiotyki są często stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych, mogą one zabijać zarówno złe, jak i dobre bakterie. Może to zaburzać równowagę mikrobiomu jelitowego i prowadzić do skutków ubocznych, takich jak biegunka i nudności. Niektórzy eksperci uważają, że przyjmowanie probiotyków po antybiotykach może przywrócić tę równowagę. Badania w tym obszarze wykazały mieszane wyniki.

Na przykład analiza z 2021 roku wykazała, że określone szczepy probiotyków (pałeczki kwasu mlekowego i bifidobakterie) mogą pomóc w zapobieganiu biegunce związanej z antybiotykami (AAD) u niektórych osób dorosłych. Inne badania wykazały jednak, że probiotyki nie zawsze mogą być pomocne dla osób przyjmujących antybiotyki. Mikrobiom jelitowy każdego człowieka jest inny, więc korzyści mogą nie być uniwersalne. W rzeczywistości przyjmowanie probiotyków może potencjalnie opóźnić powrót jelit do normy po zażyciu antybiotyków.

Jeśli zdecydujesz się na stosowanie probiotyków wraz z antybiotykami, najpierw zażyj antybiotyki, a następnie odczekaj od dwóch do sześciu godzin przed przyjęciem probiotyków. W przeciwnym razie antybiotyki mogą zniszczyć nowo wprowadzone zdrowe bakterie. Jeśli zdecydujesz się nie przyjmować probiotyków, nie martw się. Twój organizm prawdopodobnie sam wróci do normy, jeśli po prostu będziesz stosować zdrową dietę bogatą w błonnik i przeciwutleniacze.

Korzyści dla zdrowia psychicznego

Ponieważ jelita i mózg są ze sobą połączone, zdrowe bakterie zawarte w probiotykach mogą również korzystnie wpływać na nastrój i funkcje poznawcze.

• Lepszy nastrój. Sześciotygodniowe badanie wykazało, że probiotyki mogą poprawiać nastrój. U uczestników zaobserwowano zmniejszenie gniewu, zmęczenia i nastroju depresyjnego. Probiotyki wydawały się również poprawiać jakość snu, co również może mieć pozytywny wpływ na nastrój.
• Łagodzenie depresji i stanów lękowych. Niektóre badania sugerują nawet, że probiotyki mogą mieć potencjalnie terapeutyczny wpływ na osoby zmagające się z lękiem i depresją. W jaki sposób? Probiotyki mają działanie przeciwzapalne - a zarówno depresja, jak i zaburzenia lękowe mogą mieć pewien związek ze stanem zapalnym. Chociaż wyniki badań wydają się obiecujące, konieczne jest bliższe przyjrzenie się im.
• Funkcje poznawcze. Niektóre badania sugerują, że probiotyki odgrywają rolę w poprawie funkcji poznawczych. Na przykład, jeśli jesteś starszą osobą dorosłą, możliwe jest, że probiotyki mogą prowadzić do większej elastyczności umysłowej i mniejszego stresu. Ostatnie przeglądy badań klinicznych pokazują, że niektóre szczepy probiotyków mogą również spowalniać postęp łagodnych zaburzeń poznawczych i choroby Alzheimera.

Korzyści dla zdrowia kobiet

Probiotyki mogą być szczególnie korzystne w przypadku niektórych problemów zdrowotnych kobiet.

• Choroby autoimmunologiczne. Chociaż choroby autoimmunologiczne mogą rozwinąć się u każdego, kobiety są w grupie zwiększonego ryzyka. Choroby autoimmunologiczne obejmują takie schorzenia jak reumatoidalne zapalenie stawów i zespół Sjogrena. Kilka badań wykazało, że przyjmowanie probiotyków może zmniejszyć stan zapalny, co może mieć działanie terapeutyczne w przypadku tych chorób.
• Ciąża. Istnieją pewne dowody na to, że przyjmowanie probiotyków podczas ciąży może poprawić zdrowie metaboliczne, odporność i zdrowie układu pokarmowego matki. Może mieć również pozytywny wpływ na zdrowie niemowląt, na przykład zmniejszając częstość występowania niektórych alergii. Badania sugerują, że probiotyki są bezpieczne zarówno dla matki, jak i rozwijającego się płodu, ale zawsze należy skonsultować się z lekarzem.
• Cukrzyca ciążowa (GDM) . Badania pokazują również, że suplementacja probiotykami w czasie ciąży może obniżyć poziom glukozy we krwi i zmniejszyć stan zapalny. Może to potencjalnie pomóc w leczeniu cukrzycy ciążowej (GDM), stanu związanego z wysokim poziomem cukru we krwi, który zwykle występuje po 13 tygodniu ciąży.

Obecnie istnieje mniej dowodów na stosowanie probiotyków w przypadku następujących problemów zdrowotnych kobiet:

• Infekcje pochwy. Być może znasz infekcje drożdżakowe pochwy i wydaje się logiczne, że przyjmowanie probiotyków może być pomocne w leczeniu lub zapobieganiu tej bardzo nieprzyjemnej dolegliwości. Być może nawet widziałaś reklamy promujące stosowanie probiotyków dla zdrowia pochwy. Chociaż niektóre badania okazały się obiecujące, obecnie nie ma wystarczających dowodów na skuteczność tego środka. Obecnie jedynym zalecanym leczeniem są antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze.
• Nawracające infekcje dróg moczowych. Infekcje dróg moczowych (ZUM) są powszechne u kobiet, zwłaszcza tych w wieku 18-24 lat. Lekarz zazwyczaj przepisuje antybiotyki w celu leczenia tych infekcji. Jednak organizm może rozwinąć pewną odporność na te leki, jeśli będziesz je często przyjmować. W związku z tym badane są inne metody leczenia, w tym probiotyki. Niektóre badania były korzystne pod względem bezpieczeństwa i skuteczności, ale nie ma jeszcze wystarczających dowodów na poparcie stosowania probiotyków w leczeniu infekcji dróg moczowych.

Dodawanie żywności probiotycznej do diety

Możesz zwiększyć poziom dobrych bakterii w swojej diecie poprzez spożywanie sfermentowanej żywności. Szczególnie korzystna jest żywność fermentowana, która jest organiczna i zawiera „żywe i aktywne kultury bakterii”. Żywność ta naturalnie zawiera bakterie probiotyczne lub drożdże, a wybór jest bardzo szeroki.

Nie każdy lubi smak i zapach sfermentowanej żywności, ale istnieją proste sposoby na włączenie jej do ulubionych przepisów. Bądź kreatywny i spróbuj dodać niektóre z nich do swoich ulubionych potraw.

• Możesz cieszyć sięjogurtem w czystej postaci lub dodać go do ulubionych płatków śniadaniowych lub koktajlu proteinowego. Możesz również dodać do niego jagody, granolę, nasiona lnu lub inne składniki.
• Twarożek to kolejny wybór na szybką przekąskę lub dodatek do przepisów takich jak omlety, miski śniadaniowe, gofry lub lasagne.
• Maślanka może być stosowana w sosach sałatkowych lub do wyrobu herbatników, babeczek, naleśników lub ciast. Niektórzy dodają maślankę podczas przygotowywania kotletów wieprzowych, małży lub smażonego kurczaka.
• Kefir to pikantny napój z mleka hodowlanego, który można dodawać do koktajli.
• Kombucha to sfermentowany napój wytwarzany z herbaty, cukru, bakterii i drożdży.
• Miso to rodzaj sfermentowanej soi, która jest często przygotowywana jako zupa. Pastę miso najlepiej dodawać pod koniec gotowania, aby żywe kultury bakterii nie uległy przegrzaniu i zniszczeniu.
• Kimchi to tradycyjne koreańskie danie przygotowywane ze sfermentowanych warzyw, zwykle kapusty lub rzodkiewki. Spróbuj dodać ją do tacos lub kanapek.
• Kapusta kiszona jest wytwarzana z kapusty i jest często używana jako dodatek do hot dogów.
• Inne warzywa zawierające probiotyki to fermentowane rzodkiewki, buraki i ogórki. Możesz także spróbować fermentować własne warzywa, umieszczając je w pojemnikach, które ograniczają ich kontakt z tlenem.
• Tempeh jest sojową alternatywą dla mięsa i ma wyraźny orzechowy smak, który nadaje się do zup i sosów. Nie może być jednak spożywany na surowo, a wiele jego aktywnych kultur ulega zniszczeniu podczas gotowania. Niemniej jednak jest dobrym źródłem zarówno prebiotyków, jak i błonnika.

Należy pamiętać, że sfermentowana żywność powinna być wprowadzana do diety stopniowo, ponieważ może powodować gazy, wzdęcia lub inne objawy trawienne.

Suplementy probiotyczne

Dla niektórych osób przyjmowanie suplementów probiotycznych może być atrakcyjną alternatywą dla spożywania sfermentowanej żywności. Suplementy diety sprzedawane bez recepty nie wymagają jednak zatwierdzenia przez FDA.

W przypadku braku równowagi lub niedoboru pożytecznych bakterii w przewodzie pokarmowym, lekarz, dietetyk lub inny pracownik służby zdrowia może zalecić określone suplementy probiotyczne w celu przywrócenia właściwej równowagi. Mimo to, aby uzyskać maksymalne korzyści zdrowotne, często lepiej jest pozyskiwać te składniki odżywcze z pożywienia niż z suplementów probiotycznych.

Probiotyki mogą nie być „srebrną kulą dla zdrowia”, za jaką są czasami uważane, ale trwające badania mogą jeszcze bardziej wyjaśnić ich korzyści dla ogólnego stanu zdrowia. W międzyczasie możesz zadbać o swój umysł i ciało, stosując zbilansowaną i pożywną dietę.

Jaka jest różnica między prebiotykami a probiotykami?

Mogą brzmieć podobnie, ale probiotyki i prebiotyki to nie to samo. Działają one na różne sposoby w celu utrzymania zdrowia. Prebiotyki to niestrawne związki błonnika, którymi żywią się probiotyki. Pokarmy prebiotyczne, takie jak pełnoziarniste zboża i soja, pozwalają probiotykom rosnąć i rozwijać się, przyczyniając się do zdrowego mikrobiomu.

Dobrymi źródłami prebiotyków są m.in:

• Płatki owsiane
• banany
• Jagody
• Cebula
• Czosnek
• Szpinak
• Len
• Nasiona chia
• Tempeh

Treść:

• Czym jest choroba wrzodowa?
• Jakie są objawy choroby wrzodowej?
• Co powoduje chorobę wrzodową?
• Jakie są czynniki ryzyka choroby wrzodowej?
• Jak diagnozuje się chorobę wrzodową?
• Leczenie choroby wrzodowej żołądka?
• Jak mogę zmniejszyć ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej?
• Czy wrzody trawienne ustępują samoistnie?
• Podsumowanie

Choroba wrzodowa żołądka powoduje otwarte rany w wyściółce żołądka lub dwunastnicy (górnej części jelita cienkiego). Objawy obejmują piekący lub gryzący ból w żołądku. Leczenie polega na podawaniu leków, chyba że wystąpią powikłania, takie jak krwawienie. Istnieją dwie główne przyczyny. Konieczna będzie diagnoza, aby upewnić się, że leczona jest właściwa przyczyna.

Choroba wrzodowa zwykle dotyka żołądka i dwunastnicy. Otwarte rany tworzą się w wyściółce narządów.

Czym jest choroba wrzodowa?

Choroba wrzodowa to choroba, która powoduje powstawanie wrzodów (otwartych ran) w wyściółce przewodu pokarmowego. „Wrzodowa” oznacza, że jest związana z trawieniem. Słowo to pochodzi od pepsyny, głównego enzymu trawiennego wytwarzanego przez żołądek.

Pepsyna i kwas żołądkowy są aktywnymi składnikami soków żołądkowych, które pomagają chemicznie rozkładać żywność w celu jej strawienia. Niektóre z tych soków przechodzą również do pierwszej części jelita cienkiego (dwunastnicy). Soki te mają bardzo żrącą strukturę.

Cały przewód pokarmowy ma ochronną wyściółkę, która izoluje go od substancji znajdujących się wewnątrz. Jest ona szczególnie silna w żołądku i dwunastnicy. Jednak w chorobie wrzodowej ochrona ta zawodzi, a soki trawienne niszczą wyściółkę.

Wrzód to nadżerka, która przenika przez wszystkie trzy warstwy błony śluzowej. Większość wrzodów trawiennych występuje w żołądku lub dwunastnicy, gdzie soki żołądkowe są najbardziej aktywne. Rzadziej mogą one również występować w innych częściach przewodu pokarmowego.

Jakie są rodzaje wrzodów trawiennych?

Choroba wrzodowa najczęściej dotyka żołądka i dwunastnicy.

• Wrzody dwunastnicy stanowią prawie 80% wrzodów trawiennych.
• Wrzody żołądka stanowią prawie 20% wrzodów trawiennych.

Wrzód trawienny może również wystąpić w innych częściach przewodu pokarmowego w nietypowych okolicznościach, które powodują, że soki żołądkowe przechodzą przez te części. Na przykład:

• Wrzód przełyku. Przewlekły refluks kwaśny, czyli przedostawanie się kwasu żołądkowego do przełyku, może ostatecznie spowodować erozję wyściółki przełyku na tyle, by wywołać wrzód. Wyściółka przełyku nie jest tak chroniona przed kwasem jak wyściółka żołądka.
• Wrzód przełyku. Skutkiem ubocznym operacji połączenia żołądka z jelitem czczym (gastrojejunostomia) może być owrzodzenie jelita czczego, środkowej części jelita cienkiego. Wrzód ten nazywany jest również wrzodem stomijnym, wrzodem brzeżnym lub wrzodem zespolenia.

Jak często występuje choroba wrzodowa?

Od 5% do 10% ludzi na całym świecie zachoruje na chorobę wrzodową (PUD) w ciągu swojego życia. Może rozwinąć się w każdym wieku, choć częściej występuje u osób dorosłych w średnim wieku.

Jakie są objawy choroby wrzodowej?

Do 70% osób z chorobą wrzodową nie doświadcza żadnych objawów. Jednak najczęstszymi objawami zgłaszanymi przez ludzi są ból w nadbrzuszu (ból w środkowej górnej części brzucha) i niestrawność (dyspepsja). Objawy te pojawiają się i znikają w sposób ciągły.

Niestrawność opisuje kombinację objawów występujących po jedzeniu i podczas trawienia. Obejmuje ona ból w nadbrzuszu z wyraźnym uczuciem pieczenia połączonym z uczuciem pełności, który pojawia się wkrótce po jedzeniu i/lub utrzymuje się przez długi czas.

Uczucie pieczenia jest wynikiem przeżuwania kwasów żołądkowych i enzymów przez wyściółkę przewodu pokarmowego. Niektórzy ludzie opisują je również jako uczucie „gryzienia”. Można je zlokalizować w określonym miejscu („ogniskowy” ból brzucha).

Możesz nie być w stanie stwierdzić, czy wrzód znajduje się w żołądku czy dwunastnicy. Jednak pewne wskazówki mogą pomóc w ustaleniu tego. Na przykład, wrzód żołądka często pogarsza się wkrótce po jedzeniu (w ciągu 30 minut), kiedy soki żołądkowe są w szczytowej formie.

Z drugiej strony, wrzód dwunastnicy może poczuć się lepiej wkrótce po jedzeniu. Będzie on jednak bardziej odczuwalny dwie do trzech godzin później, gdy pokarm i soki trawienne dotrą do dwunastnicy. Niektórzy ludzie interpretują to uczucie jako głód, ponieważ jedzenie przynosi ulgę.

Wiele osób z wrzodami dwunastnicy zgłasza ból, który budzi ich w nocy. Może to również wystąpić w przypadku wrzodów jelita czczego. Ból jelita czczego będzie nieco niższy, bliżej pępka. W przypadku wrzodów przełyku może wystąpić uczucie pieczenia, które nasila się w nocy.

Inne możliwe objawy związane z chorobą wrzodową żołądka obejmują:

• Wzdęcia brzucha.
• odbijanie lub bekanie
• Utrata apetytu.
• Nudności i wymioty.

Objawy powikłań

Niektórzy ludzie nie mają objawów, dopóki choroba wrzodowa żołądka nie spowoduje dalszych powikłań. Może się tak zdarzyć, gdy choroba nie jest leczona zbyt długo. Nieleczone wrzody mogą zacząć krwawić lub mogą nadal zużywać przewód pokarmowy, aż do powstania dziury.

Objawy krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego mogą obejmować:

• Krew w stolcu (w stolcu).
• Czarne, smoliste stolce.
• Wymioty z fusami kawy.
• Zawroty głowy lub omdlenia.
• Bladość (bladość) .
• Szybkie tętno.

Objawy perforacji (otwarcia) przewodu pokarmowego mogą obejmować:

• Nagły, ostry i silny ból brzucha.
• Obrzęk brzucha i tkliwość przy dotyku.
• Gorączka i dreszcze.

W przypadku długotrwałej, nieleczonej choroby wrzodowej żołądka, wrzody mogą goić się w sposób ciągły, a następnie nawracać. U niektórych osób w wyniku nieleczonych wrzodów powstają tak duże blizny i/lub obrzęki w przewodzie pokarmowym, że mogą one spowolnić lub zatrzymać ruch pokarmu.

Objawy niedrożności przewodu pokarmowego mogą obejmować:

• Wzdęcia brzucha, obrzęk i ból.
• Nudności i wymioty.
• Utrata apetytu i utrata masy ciała.
• Utrata stolca i zaparcia.

Co powoduje chorobę wrzodową żołądka?

Wyściółka przewodu pokarmowego została zaprojektowana tak, aby opierać się kwasom trawiennym i enzymom oraz naprawiać się po uszkodzeniu, szczególnie w żołądku i dwunastnicy. Choroba wrzodowa pojawia się, gdy coś zakłóca tę naturalną obronę.

Potrzeba przewlekłej lub uporczywej choroby, aby obniżyć te mechanizmy obronne na tyle długo, aby wrzód mógł przebić się przez całą wyściółkę żołądka lub dwunastnicy. Naukowcy zidentyfikowali dwie główne przyczyny, które odpowiadają za prawie wszystkie przypadki PUD:

• H. pylori. Prawie połowa światowej populacji ma tę powszechną infekcję bakteryjną żyjącą w żołądku i/lub dwunastnicy. U większości ludzi nie powoduje ona żadnego dyskomfortu. Jeśli jednak przerośnie i zaburzy naturalną równowagę żyjących tam drobnoustrojów, może wywołać reakcję zapalną. Przewlekły stan zapalny w wyściółce przewodu pokarmowego może ją zużywać i zmniejszać jej zasoby do samonaprawy. Bakterie mogą również aktywnie atakować błonę śluzową.
• Nadmierne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Inne rzadkie przyczyny choroby wrzodowej obejmują:

• Inne infekcje.
• Niedokrwienie (utrata dopływu krwi).
• Silny stres fizjologiczny (zwykle spowodowany zagrażającą życiu chorobą lub urazem).
• Chemioterapia lub radioterapia.
• Zespół Zollingera-Ellisona.
• Choroba Leśniowskiego-Crohna.
• Rak żołądka.

Wrzód trawienny może pojawić się w jelicie czczym, środkowej części jelita cienkiego, jeśli zostaniesz poddany operacji pomostowania żołądka, która łączy żołądek bezpośrednio z jelitem czczym. Zmienia to jelito czcze w nową dwunastnicę, ale bez tej samej ochronnej wyściółki.

Wrzód trawienny może pojawić się w przełyku, jeśli przewlekły stan zapalny (zapalenie przełyku) uszkodzi jego wyściółkę. Przewlekły refluks kwaśny jest najczęstszą przyczyną przewlekłego zapalenia przełyku, ale istnieją też inne, w tym infekcje, leki i choroby autoimmunologiczne.

Jakie są czynniki ryzyka rozwoju choroby wrzodowej żołądka?

Prawdopodobieństwo wystąpienia choroby wrzodowej jest większe w przypadku zakażenia H . pylori lub regularnego przyjmowania NLPZ, zwłaszcza jeśli występują oba czynniki ryzyka. Nawet jeśli H . p ylori jeszcze się nie namnożył lub nie przyjmowałeś zbyt wielu NLPZ, czynniki te mogą się łączyć, powodując PUD.

Inne czynniki, które mogą się do tego przyczynić, to palenie tytoniu, spożywanie alkoholu i przyjmowanie innych leków. Chociaż same te czynniki nie są wystarczające do wywołania PUD, mogą one łączyć się z zakażeniem H. pylori lub stosowaniem NLPZ, aby zwiększyć prawdopodobieństwo rozwoju choroby wrzodowej żołądka.

Jak diagnozuje się chorobę wrzodową żołądka?

Jeśli objawy i/lub czynniki ryzyka sugerują chorobę wrzodową, lekarz będzie szukał wrzodów w przewodzie pokarmowym. Będzie on również chciał przeprowadzić test na obecność zakażenia H. pylori . Podczas badania endoskopowego mogą one zostać zbadane osobno lub razem.

Szczegółowe badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa (CT) lub seria zdjęć rentgenowskich przewodu pokarmowego, mogą ujawnić większe wrzody. Testy na zakażenie H. pylori obejmują test oddechowy na mocznik lub test kału. Niektóre z tych testów mogą być wykonywane podczas oceny objawów przez lekarza prowadzącego.

Dla wielu osób endoskopia górna zapewni ostateczną diagnozę. Podczas endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego (lub badania EGD) do górnego odcinka przewodu pokarmowego wprowadzana jest niewielka kamera umieszczona na końcu długiej rurki. Podczas endoskopii może również zostać pobrana biopsja żołądka w celu zbadania obecności H. pylori.

Endoskopia jest pomocna, ponieważ nie tylko pokazuje narządy, ale także umożliwia lekarzowi bezpośredni dostęp do nich za pomocą długich instrumentów przepuszczanych przez rurkę. Jeśli wrzody wymagają leczenia w celu zatrzymania krwawienia, można je leczyć na miejscu.

Leczenie choroby wrzodowej żołądka?

Pierwszą linią leczenia choroby wrzodowej żołądka jest połączenie leków zmniejszających wydzielanie kwasu żołądkowego oraz pomagających chronić i naprawiać tkanki. Jeśli wystąpi infekcja, potrzebne będą również antybiotyki. Ważne jest, aby usunąć przyczynę wrzodu.

Leki są wystarczające do leczenia większości wrzodów żołądka, ale jeśli wystąpią powikłania, takie jak krwawienie lub perforacja wrzodu, może być konieczne dalsze leczenie. Drobne interwencje medyczne, takie jak endoskopia, mogą wyleczyć większość tych powikłań.

Procedury medyczne

Jeśli masz skomplikowany lub krwawiący wrzód, Twój lekarz może wymagać bezpośredniego leczenia. Zazwyczaj może to zrobić podczas badania endoskopowego. Lekarze leczą krwawienie poprzez kauteryzację lub wstrzyknięcie leku do rany. Naprawiają perforację za pomocą szwów.

Jeśli wrzód powoduje niedrożność dwunastnicy lub kanału odźwiernika (ujścia w dolnej części żołądka), może być konieczna interwencja w celu ponownego otwarcia kanału. Może to oznaczać odsysanie żołądka w celu jego dekompresji lub, rzadziej, zabieg chirurgiczny.

Jak mogę zmniejszyć ryzyko wystąpienia wrzodów trawiennych?

Najważniejsze rzeczy, które można zrobić, aby zapobiec chorobie wrzodowej to:

• H. pylori. Większość osób zakażonych H. pylori nie wie o tym. Można to sprawdzić za pomocą prostego testu oddechowego na obecność mocznika. Jeśli ją masz, możesz ją leczyć zapobiegawczo (zanim spowoduje jakiekolwiek problemy). Jeśli już ją masz i leczyłeś ją wcześniej, dobrym pomysłem jest powtórzenie testu, ponieważ czasami powraca.
• NLPZ należy stosować wyłącznie zgodnie z zaleceniami. Jeśli jesteś przyzwyczajony do leczenia codziennego bólu za pomocą NLPZ, upewnij się, że nie przyjmujesz większej dawki niż zalecana. Jeśli miałeś już wrzody żołądka, prawdopodobnie nie powinieneś ich w ogóle przyjmować. Jeśli jednak musisz, powinieneś przyjmować je razem z innym lekiem chroniącym wyściółkę żołądka.

Czy wrzody trawienne ustępują samoistnie?

Wrzody trawienne mogą się zagoić, jeśli ustąpią warunki, które je spowodowały. Jednak zazwyczaj konieczna jest diagnoza medyczna, aby znaleźć przyczynę. A jeśli przyczyną jest infekcja H. pylori lub inna choroba, konieczne będzie leczenie, aby wrzody ustąpiły.

Jeśli przyczyną były tylko NLPZ i jeśli przestaniesz je przyjmować, wrzód może zagoić się samoistnie. Aby mieć pewność, konieczna będzie jednak diagnoza lekarska. Możesz również mieć H. pylori, a przyjmowanie NLPZ może pozwolić na namnożenie się wcześniej nieszkodliwej infekcji.

Podsumowanie

Choroba wrzodowa stanowi istotną zmianę w przewodzie pokarmowym. Coś pokonało naturalną obronę przed kwasami żołądkowymi i enzymami. Ta zmiana chemiczna wymaga czasu, a do jej skorygowania zwykle potrzebne jest leczenie.

Wrzody trawienne są powszechne i uleczalne, ale leczenie jest ważne, nawet jeśli nie występują poważne objawy. Nieleczone wrzody mogą się pogarszać, aż staną się poważniejsze. Nie czekaj, aby porozmawiać z lekarzem o swoich objawach.

Treść:

• Czym są nudności i wymioty?
• Co powoduje nudności i wymioty?
• Jak mogę pozbyć się nudności?
• Jakie są możliwe powikłania nudności i wymiotów?
• Jak można zapobiegać nudnościom?
• Co zrobić, jeśli mam ciągłe nudności?
• Podsumowanie

Nudności i wymioty są objawami wielu różnych schorzeń, w tym wczesnej ciąży, wstrząsu mózgu i grypy żołądkowej. Nudności występują zarówno u dorosłych, jak i u dzieci i istnieje wiele sposobów na ich złagodzenie. Pomocne może być picie mrożonych napojów i spożywanie lekkich, mdłych pokarmów.

Czym są nudności i wymioty?

Znasz to uczucie. Być może zjadłeś coś, co nie spodobało się Twojemu żołądkowi. A może przechodzisz leczenie raka. Może to być jeden z pierwszych objawów ciąży. Ten charakterystyczny „rozstrój żołądka”, uczucie wymiotowania jest Ci znane. Nudności to nieprzyjemne uczucie w tylnej części gardła lub nieprzyjemne uczucie w żołądku. Możesz również odczuwać zawroty głowy, oszołomienie lub mieć trudności z przełykaniem. Nudnościom często towarzyszy chęć wymiotowania, ale nie zawsze prowadzą one do wymiotów. Wymioty to gwałtowne opróżnienie („zwymiotowanie”) treści żołądkowej przez usta. Podczas wymiotów mięśnie żołądka, które wypychają treść żołądkową w górę przez przełyk i na zewnątrz jamy ustnej, są ściśnięte (skurczone). Nudności i wymioty nie są chorobami, ale raczej objawami wielu różnych schorzeń, takich jak

• Infekcje, takie jak „grypa żołądkowa” (zapalenie żołądka i jelit).
• Zatrucie pokarmowe.
• Choroba lokomocyjna.
• Ciąża.
• Migreny (nudności z bólem głowy).

Kto częściej doświadcza nudności i wymiotów?

Nudności i wymioty mogą wystąpić zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Osoby poddawane leczeniu przeciwnowotworowemu, takiemu jak radioterapia lub chemioterapia, mają zwiększone ryzyko wystąpienia nudności i wymiotów. Osoby w ciąży w pierwszym trymestrze mogą również doświadczać nudności i wymiotów, powszechnie określanych jako „poranne mdłości”. Naukowcy szacują, że od 50% do 90% ciężarnych doświadcza nudności, podczas gdy od 25% do 55% doświadcza wymiotów.

Co powoduje nudności i wymioty?

Zmiany w układzie odpornościowym i ośrodkowym układzie nerwowym mogą wywoływać odruchy nudności i wymiotów. Zmiany te mogą być spowodowane przez wiele różnych czynników. Najczęstsze przyczyny nudności obejmują:

• Choroby przewodu pokarmowego (GI), takie jak wrzody trawienne, zapalenie żołądka i gastropareza.
• Choroba morska i inna choroba lokomocyjna.
• Wczesna ciąża.
• Intensywny ból.
• Zatrucie pokarmowe.
• Niestrawność (nudności po jedzeniu).
• Infekcje.
• Migrenowe bóle głowy.
• Zawroty głowy.
• Niektóre zapachy.
• Nadmierne spożycie alkoholu lub marihuany.
• Leki (na przykład jako efekt uboczny chemioterapii).

Wymioty są zwykle nieszkodliwe, ale mogą być objawem poważniejszej choroby. Przykłady poważnych chorób, które mogą powodować nudności lub wymioty obejmują

• Wstrząśnienie mózgu.
• Zapalenie mózgu.
• Zapalenie opon mózgowych.
• Niedrożność jelit.
• Zapalenie wyrostka robaczkowego.
• Guzy mózgu.

Jak mogę pozbyć się nudności?

Sposób radzenia sobie z nudnościami jest różny dla każdej osoby, ale jest kilka rzeczy, które można spróbować, aby je kontrolować lub złagodzić. Domowe środki zaradcze na nudności mogą obejmować:

• Picie klarownych i/lub mrożonych napojów.
• Spożywanie lekkich, mdłych pokarmów (takich jak krakersy solone lub zwykły chleb).
• Unikanie smażonych, tłustych lub słodkich potraw.
• Jedzenie powoli i mniejszych, częstszych posiłków.
• Nie mieszanie gorących i zimnych potraw.
• Powolne picie napojów.
• Unikanie aktywności po posiłkach.
• Unikanie mycia zębów po jedzeniu.
• Wybieranie pokarmów ze wszystkich grup żywności na tyle, na ile jest to tolerowane, aby zapewnić odpowiednie odżywianie.

Leczenie wymiotów obejmuje

• Stopniowe picie większych ilości klarownych płynów.
• Unikanie pokarmów stałych do czasu ustąpienia wymiotów.
• Odpoczynek.

Wymioty można często leczyć lekami przeciw nudnościom. Przed zastosowaniem takiego leczenia należy jednak skonsultować się z lekarzem.

Jakie są możliwe powikłania nudności i wymiotów?

Jednym z problemów związanych z wymiotami jest odwodnienie. U dorosłych ryzyko odwodnienia jest niższe, ponieważ zwykle mogą oni zauważyć oznaki odwodnienia (takie jak zwiększone pragnienie i suchość w ustach lub wargach). Dzieci mają większe ryzyko odwodnienia, zwłaszcza jeśli mają wymioty i biegunkę, ponieważ często mogą nie być w stanie powiedzieć dorosłemu, czy czują się odwodnione. Dorośli, którzy opiekują się chorymi dziećmi, muszą być świadomi tych widocznych oznak odwodnienia:

• Suche usta i wargi.
• Wodniste oczy.
• Szybki oddech lub puls.

U niemowląt rodzice powinni obserwować zmniejszone oddawanie moczu i zapadnięte ciemiączko (miękkie miejsce na czubku głowy dziecka).

Jak można zapobiegać nudnościom?

Można zapobiegać nudnościom:

• Jedząc małe posiłki w ciągu dnia zamiast trzech dużych posiłków.
• Jedząc powoli.
• Unikanie ciężkostrawnych pokarmów.
• Spożywanie pokarmów zimnych lub o temperaturze pokojowej (niektóre osoby mogą odczuwać mdłości na zapach gorących lub ciepłych pokarmów).

Odpoczynek po jedzeniu i trzymanie głowy około 12 cali nad stopami pomaga zmniejszyć nudności.

Jeśli odczuwasz mdłości po przebudzeniu rano, zjedz kilka krakersów przed wstaniem z łóżka lub zjedz wysokobiałkową przekąskę (chude mięso lub ser) przed pójściem spać. Pij płyny między posiłkami (a nie w ich trakcie).

Jak zapobiegać wymiotom, gdy pojawią się mdłości?

Czasami można zapobiec wymiotom, pijąc niewielkie ilości klarownych, słodzonych płynów, takich jak lemoniada, soki owocowe (z wyjątkiem pomarańczowego i grejpfrutowego - są zbyt kwaśne) i lody. Odpoczywaj w pozycji siedzącej lub leżącej z podparciem. Aktywność może nasilić nudności i wywołać wymioty.

Aby leczyć chorobę lokomocyjną w samochodzie, posadź dziecko tak, aby przednia szyba była skierowana w Twoją stronę, jeśli jest to bezpieczne. Obserwowanie szybkiego ruchu przez boczne szyby może nasilić nudności.

Ogranicz przekąski i nie podawaj słodkich przekąsek z lemoniadą. Nie pozwalaj dzieciom jeść i bawić się w tym samym czasie. Zachęcaj je do robienia przerw w czasie jedzenia.

Co zrobić, jeśli mam ciągłe nudności?

Jeśli doświadczasz ciągłych nudności, możesz mieć stan znany jako zespół cyklicznych wymiotów. W tym stanie mogą wystąpić nagłe ataki silnych nudności, wymiotów i wyczerpania. Jeśli masz objawy zespołu cyklicznych wymiotów, w tym powtarzające się napady skrajnych nudności wraz z wymiotami i wymiotami, skontaktuj się z lekarzem.

Podsumowanie

To nie jest przyjemne uczucie. Niezależnie od tego, czy przejadłeś się, czy walczysz z infekcją, nudności i wymioty nie znajdowały się na Twojej liście rzeczy, z którymi musisz sobie dzisiaj poradzić. To uczucie mdłości w żołądku może rzucić Cię na kolana. Na szczęście jednak większość przypadków nudności i wymiotów nie jest poważna. Odrobina odpoczynku, kilka krakersów solnych i kilka łyków klarownego płynu powinny w mgnieniu oka postawić Cię na nogi.